Η «ιδιότροπη» Ράνια Καραΐσκου με τα μάτια του Θεοδόση Σπαντιδέα
«…μια γκυκιά απόλαυση με είχε κυριεύσει,
απομονωμένη, χωρίς να ξέρω την αιτία της…»
Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο
Μαρσέλ Προυστ
Η Ράνια Καραΐσκου εκθέτει τον εαυτό της μέσα από το τελευταίο της αφήγημα «ένας “ιδιότροπος” άνθρωπος».
Τον εκθέτει, ξεγυμνώνοντας τη σκέψη της, τα βιώματά της, τις παιδικές και εφηβικές αναμνήσεις της, περιγράφοντας θύμησες από την επαγγελματική της ζωή, από τις οικογενειακές στιγμές, από τα κοινωνικά συμβάντα και τα διαχρονικά συμβαίνοντα…
Ο αναγνώστης θα βρει στα κεφάλαια των αφηγήσεων “κάτι” από τον δικό του εαυτό… γιατί οι ιστορίες που περιγράφονται θα μπορούσαν να έχουν συμβεί στον καθένα μας, αφού όλοι είμαστε “ιδιότροποι” άνθρωποι…
Με απλό αλλά όχι απλουστευτικό τρόπο η Ράνια αναφέρεται (έμμεσα πολλές φορές) σε θεμελιακές ανθρώπινες αξίες, την ελευθερία, την μοναξιά, την καθημερινότητα, την αγάπη, ακόμα και στο “ερώτημα της Μαργαρίτας”…
Το βιβλίο παρουσιάστηκε το βράδυ της Παρασκευής 29 Οκτωβρίου στο φιλόξενο “Φουγάρο” και η δική μου αίσθηση είναι ότι το κοινό που συμμετείχε, πήρε μαζί του την απόλαυση που προσφέρει η γραφή και η παρουσίαση ενός νέου βιβλίου…
Ράνια, είμαι βέβαιος πως ο “ιδιότροπος” άνθρωπος θα είναι καλοτάξιδος…
Θ. Σ. Σπαντιδέας
29 Οκτωβρίου 2021
(προσωπικές σκέψεις του υπογραφόμενου)
